معرفی کتاب زندگی شگفت‌انگیز یک پستچی تنها
معرفی کتاب
عنوان: The peculiar life of a lonely postman
بیلودو پستچی خجالتی و ساده ساکن مونترال است که هر روز یک نامه را با خود به خانه می‌برد، با بخار پاکتش را باز می‌کند و نامه را می‌خواند.
روان همچو آب
بر تخته سنگ‌ها
زمان می‌گردد و می‌گردد
بیلودو پستچی خجالتی و ساده ساکن مونترال است که هر روز یک نامه را با خود به خانه می‌برد، با بخار پاکتش را باز می‌کند و نامه را می‌خواند. بیلودو زندگی شخصی آدم‌ها را در خلوت خانه خودش دنبال می‌کند. اما یکی از نامه‌ها بیش از بقیه نظرش را جلب می‌کند: نظربازی‌های خاص میان گستون، استاد دانشگاه و سجولین، معلم جوان زبان گوادلوپ، اما به شکل هایکو، شعر ژاپنی.
بیلدو دلبسته طبع لطیف سجولین می‌شود و وقتی گستون درست در لحظه پست کردن آخرین هایکو در حادثه‌ای جانش را از دست می‌دهد، بیلدو تصمیم می‌گیرد خود را به جای شاعر مرده جا بزند و اجازه ندهد این رابطه از راه دور به پایان برسد. با پخته‌تر شدن ذوق شاعرانه بیلدو، رابطه میان این دو نامه‌نگار که هرگز همدیگر را ندیده‌اند نیز عمیق‌تر می‌شود. هایکوها به مرور استادانه‌تر می‌شوند، اما بیلدو ارتباطش را با واقعیت و شخصیت واقعی خودش از دست می‌دهد.
نویسنده کتاب، دنیس تریو در ساحل شمالی رودخانه سن‌لوران، در نزدیکی «ست ایل» در استان کبک متولد شده و مدرک روانشناسی دارد. به کار نویسندگی برای فیلم و سریال می‌پردازد و اکنون با خانواده‌اش در مونترال زندگی می‌کند.
آثار تریو به چندین زبان دنیا ترجمه شده‌اند. اولین رمان تریو با عنوان «L’iguane» برنده سه جایزه مهم ادبی است. «داستان عجیب زندگی یک پستچی تنها» دومین رمان تریو است که در کشورهای مختلف منتشر شده و جایزه ادبی کانادا-ژاپن را از آن خود کرده است. برخی از منتقدان او را موراکامی کانادا می‌خوانند و برخی دیگر سبک کارش را با کافکا مقایسه می‌کنند.
پیگیری رشد هایکوها در «داستان عجیب زندگی یک پستچی تنها» خواننده را به آشنایی بیشتر با این سبک شعری ژاپنی علاقه‌مند می‌کند. هایکو شعر کوتاه ژاپنی است که از سه بخش تشکیل می‌شود. اغلب هفده سیلاب دارد و معمولا با موضوع طبیعت پیوند خورده. شاعر هایکو به دنبال ثبت لحظه‌های گذراست. کلمات این سبک شعری دقیق و روشن هستند، و در عین حال ممکن است پیچیده و با بار معنایی چندگانه باشند. اگر بخواهیم هایکو را به زبان شبکه‌های اجتماعی امروزی تعبیر کنیم، شاید بتوان آن را با اسنپ چت یا استوری اینستاگرام مقایسه کرد که جزئیات زندگی را به شکل تصاویر گذرا ثبت می‌کند.
شاید هدف تریو نیز از به کارگیری خاصیت ویژه هایکو در ثبت لحظات همین بوده. با پیگیری هایکوها، خواننده با زندگی بیلدو بیشتر آشنا می‌شود. موضوعاتی از قبیل گذر زمان، روابط عاطفی، عشق، رشد شخصیت، و شاید مهمتر از همه شناخت هویتی انسان از خود در این قالب شعرهای کوتاه رد و بدل شده میان دو نامه‌نگار داستان کاویده می‌شود. بیلدو در پیله‌ای که دور خود تنیده با سوالاتی رو‌به‌رو می‌شود که ممکن است در زندگی واقعی دامن‌گیر هر کدام از ما شده باشد یا بشود. گذشته از همه چیز، داستان بهانه‌ای است که خواننده را به واکاوی و شناخت خود دعوت می‌کند.