کتاب اگر می‌دانستی تا کی زنده هستی، چطور زندگی می‌کردی؟

درباره کتاب اگر می‌دانستی تا کی زنده هستی، چطور زندگی می‌کردی؟

کلوئه بنجامین در رمانش ما را به یک زمان خیلی دور نمی‌برد. ما را می‌برد به سال ۱۹۶۹ و به یکی از محله‌های دلگیر لوورایست ساید نیویورک که در یکی از آپارتمان‌هایش یک روانی زندگی می‌کرد که مدعی بود می‌تواند زمان مرگ افراد را پیش‌‌بینی کند! این ادعا آنقدر جالب و هیجان‌انگیز بود که چهار فرزند خانواده گُلد پول‌هایشان را جمع می‌کنند و خود را به این آپارتمان می‌رسانند تا از زمان مرگ خودشان و اطرافیانشان باخبر شوند.

از آن روز به بعد، هر کدام از بچه‌ها در مقابل پاسخی که شنید تصمیم متفاوتی می‌گیرد. سیمون گلد پسر خانواده به سن فرانسیسکو فرار می‌کند تا عشق زندگی‌اش را پیدا کند. کلارا در لاس‌وگاس شعبده‌باز می‌شود، دنیل با سمت پزشکی در ارتش، سرنوشتش را بعد از حادثه یازده سپتامبر به کنترل خود در می‌آورد و واریا هم به دنبال جواب سوال‌هایش به علم رو می‌آورد.

این رمان در واقع داستانی است درباره چگونه زیستن، چگونه مردن و چگونه بهره گرفتن از فرصت عمر و زندگی.

و البته، از شادی‌ها و رنج‌هایی می‌گوید که شاید در نوع خود بی‌تکرارند. مثل احوال کلارا که یک شعبده‌باز نسبتا معروفی شده:

«کلارا می‌تواند دستمال سیاهی را به یک شاخه گل سرخ و یک آس را به به بی‌بی تبدیل کند. می‌تواند سکه یک‌سنتی را به ده‌سنتی و ده‌سنتی را به بیست و پنج سنتی تبدل کند و از باد هوا اسکناس بقاپد. با ورق تردستی کند و کلک‌های مختلف سوار کند. بالا انداختن و گرفتن فنجان و توپ را که دیگر مثل آب خوردن انجام می‌دهد، از استاد دای ورنون کانادایی تا ایلیا هلاواچک هم بهتر؛ خطای باصره گیج‌کننده‌ای ایجاد می‌کند که در آن یک فنجان خالی نقره پر از گوی و تاس می‌شود و در نهایت یک لیموی کامل از آن درمی‌آید. کاری که نمی‌تواند انجام دهد -کاری که همیشه برای موفق شدن در آن تلاش می‌کند- برگرداندن بردارش است.»

گفتنی است این اثر در نوین کتاب گویا با صدای خانم الهام پاوه‌نژاد در قالب کتاب صوتی منتشر شده است.