کتاب نویسنده آمریکایی که رهبرانقلاب به آن اشاره کردند
سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: رهبر معظم انقلاب صبح جمعه در سخنانی تلویزیونی به‌مناسبت سالروز قیام ۱۹ دی ۱۳۵۶ مردم قم، در سخنانی با اشاره به تلاش دست‌های خائن و تحلیلگران مغرض برای تغییر مضمون و محتوای حوادث بزرگ ملت‌ها در جهت منافع قدرت‌های بزرگ گفتند: با گسترش وسایل ارتباط جمعی، امکان تغییر مضمون اینگونه حوادث بیشتر شده است.
ایشان تحریف واقعیت رویداد‌های مهم کشورها و جهان، آن هم با زبان و قلم اشخاص و نویسندگان معروف را از کار‌های مهم دستگاه‌های جاسوسی و امنیتی برشمردند و با اشاره به کتابی که در زمینه اینگونه فعالیت‌های سازمان سیا منتشر شده است، افزودند: من اخیراً یک کتابی را مطالعه کردم که یک آمریکایی این کتاب را نوشته؛ در واقع جمع کرده این کتاب را، چون افراد گوناگونی در نگارش این کتاب دست دارند. این کتاب درباره تسلط سازمان جاسوسی سیا بر مطبوعات و مجلات عمده دنیا است؛ اصلاً این کتاب درباره این است. شرح می‌دهد که چگونه سازمان سیا در مقالات، در تحلیل‌ها، در نوشته‌ها و در گفته‌های نویسندگان معروف و بعضاً مجلات معتبر دخالت کردند و تفسیر خودشان را به جای تفسیر واقعی به افکار عمومی القا کردند و آن‌ها را کنترل کردند؛ نه فقط در مطبوعات آمریکا بلکه در سایر کشورها، در اروپا؛ یک مجله معروف فرانسوی را اسم می‌آورد و می‌گوید در آنجا این کار‌ها را کردند، این جور گفتند، این جور نوشتند؛ یعنی این کار الان در دنیا رایج است و وجود دارد. در واقع سازمان سیا با این کار تحلیل انحرافی خود و تفسیر غلط خود از مسائل و حوادث را به افکار عمومی منتقل می‌کند و افکار عمومی را گمراه می‌کند و این خطری است که همیشه وجود دارد.
اما کتابی که رهبر انقلاب به آن اشاره کردند چه کتابی است؟ «خبرچین‌ها: سیا چگونه نویسندگان مشهور را فریب می‌داد» کتابی از جوئل ویتنی است که در ایران توسط فریناز طالبی به فارسی ترجمه و از سوی انتشارات کتاب کوچه منتشر شده است.
جوئل یتنی، بنیان‌گذار و دبیر مجله گرنیکا، کتابی مهم درباره بخشی کوچک، اما کلیدی از سابقه این راهزنی فرهنگی را منتشر کرده است؛ داستان این‌که چگونه پاریس ریویو و دیگر مجله‌ها از دهه ۱۹۵۰ به بعد توسط سیا حمایت مالی و پشتیبانی می‌شدند و بدل به نیرویی مرکزی شدند، تا به نویسندگان برجسته آن دوران فشار بیاورند، که برای مخاطبانی گرسنه، اما از همه‌جا بی‌خبر، پروپاگاندا تولید کنند.
ویتنی در اثرش توضیح می‌دهد که «کنگره آزادی فرهنگی» آمریکا تحت حمایت مالی سیا، در کنار حمایت نشریاتی در بریتانیا، هند، آلمان، فرانسه، و. به پاریس ریویو کمک کردند، تا نقشی کوچک در رهبری فرهنگی جنگ سرد علیه شوروی‌ها بازی کند. تنها عده کمی از چهره‌های فرهنگی که با سیا همکاری کردند، بابت اقداماتشان بازخواست شدند. آثار این نویسندگان، درست مثل روزنامه‌نگارانی که امروز به جریان خبررسانی کاخ سفید متصل هستند، به مشروعیت‌بخشی سیاست‌های متوهمانه آمریکا کمک کرد؛ سیاست‌هایی که پیامدی مستقیم و ویرانگر بر زندگی میلیون‌ها انسان داشتند.
در چنین فضایی کتاب «خبرچین‌ها» به دنبال رد نویسندگان ناشناس و تحسین شده در صفحات آرشیو شده جنگ سرد فرهنگی و ادبی است. این دوره، مطمئناً بسیار سردرگم کننده برای نویسندگان بود؛ دورانی که مجله‌ها به طریق بسیار نامحسوس، بیشتر اوقات با تغییر سوژه به نتایج فرهنگی غربی و آمریکایی، با شرورانه‌ترین کار‌های سازمان سیا مشارکت می‌کردند و البته گاهی هم نیز یا عذرخواهی می‌کردند یا پاسخی آشکار و کامل از این عملیات عرضه می‌دادند.
حقیقت عجیب این روایت همکاری هم‌پیمانان است که حتی شاهد فعالیت همکاران سازمان سیا در رسانه‌ها و تحریک نیرو‌های خارجی برای انجام جنایت‌های جنگی به منظور ثبت‌شان و استفاده از آن‌ها به عنوان ابزار پروپاگاند (تبلیغات سیاسی) است. آنچه که به نظر می‌رسد در این میان حقیقت سربازان و جان‌های بی‌گناهی است که زمانی به عنوان زندانیان سیاسی شوروی و در برابر ستمگری کمونیستی قهرمان تلقی می‌شدند، اما اکنون در جنگ رسانه‌ای مبهم میان ابر قدرت‌ها به عنوان طعمه‌هایی در برابر تانک‌ها و اسلحه‌ها پیچ و تاب می‌خورند.